Tobago

Foto's bij dit bericht staan op http://picasaweb.google.nl/svpresent

Op 13 januari zijn we uit Paramaribo vertrokken. We hadden eerder willen gaan gelet op het tij maar we hebben die maandag ervoor nog 40 liter Hempel antifouling gekocht bij Marizol in Paramaribo. We vonden het een goed idee om ze nu vast in te slaan want Hempel zit al op de romp, je vindt het niet overal en de prijs was ook redelijk.

De ebstroom ging hard door het springtij. Je moet dan eigenlijk niet te lang wachten als de eb gaat lopen want ook al ga je met 4 knopen extra naar buiten, er staat al snel minder dan 3 meter water.
De tocht begon goed met een windje van 15 knopen, ruim aan de wind. De zee was wat knobbelig maar dat vinden we eigenlijk altijd, is dus meer een kwestie van wennen. We bleven allebei wel wat langer katterig dan anders. We hebben de hengel de hele trip niet aangeraakt. De eerste 2 dagen leefden we dus op crackers met wat kaas maar op een gegeven moment kregen we weer echt zin in iets stevigers. Zodra je dat dan op hebt is het leed geleden en voel je je weer helemaal oké, tenminste, wij dan.

Onderweg was het of de wind s-morgens met een schakelaar werd uitgezet en s-avonds weer werd aangezet. Overdag vrijwel geen wind en snachts squalls. We wijten het maar aan de ITCZ. We hadden niet de prima wind die de Akka een paar dagen voor ons had. Ook de Samarang met Barry en Lindy was net voor de windstiltes uit gekomen, waarschijnlijk omdat zij wat verder uit de kust waren gegaan.
Na 4 dagen kwamen we aan in Tobago op een zaterdagochtend. De laatste nacht hebben we aan een stuk door squalls gehad wat de snelheid soms opvoerde tot 10 knopen. We hadden geen zin meer om te reven want we deden er door de windstiltes overdag al zo lang over. De windvaan kon het niet alleen af dus moest er met het hoofdroer fors "geholpen" worden om niet uit het roer te lopen.

Tobago is een vrij oostelijk gelegen eiland en daardoor is het (gelukkig) niet erg populair. Je moet er voor tegen de wind/stroom in zeilen als je vanaf een ander Caribisch eiland komt. De meeste zeilers en charteraars hebben daar een hekel aan en dus is Tobago nog vrij onaangetast door het toerisme. Je kunt inklaren of in Scarborough of in Charlotteville. We hebben gekozen voor Charlotteville omdat Scarborough een drukke ferryhaven is met te vies water om te zwemmen. Charlotteville is kraakhelder en idyllisch, er liggen kleine vissersbootjes met twee zijwaartse bamboehengels waarmee de vissers buiten de baai als gekken over het water jagen. Ze trekken aasvissen voort en door met de snelheid te varieren proberen ze met de aasvissen steeds op een andere diepte tonijnen, mahi mahi's, bonito's, etc te vangen. Inklaren was een kwestie van volhouden want de snelheid waarmee gewerkt wordt is adembenemend laag. Als je in het weekend komt moet je overtime betalen. Alles bij elkaar waren we 40 euro kwijt.

De beschrijving van Charlotteville in de cruising guides laat je al snel denken dat de ankerplaats met 20 meter te diep is om veilig te ankeren maar dat is echt niet zo. Ten eerste is het deel waar je mag ankeren (van de locale vissers) geen 20 maar 13 meter diep (het verval is zo'n 80 cm). En daarnaast lig je zo beschut dat een squall nooit langer wind geeft dan 5 minuten. Wij liggen er nu een dikke week en we hebben alleen "op de ketting" gelegen en er is nog geen enkele keer aan het anker getrokken. Urs en Caroline liggen hier nu ook en hebben hier al veel langer gelegen, zijn al eerder hier geweest, 5 jaar geleden en hadden toen al deze ervaring. Dus, als je kiest tussen Scarborough en Charlotteville, laat je dan niet afschrikken door die info over 20 meter diepte.

Zwemmen vanaf de boot was weer een verademing na alle rivieren hiervoor met vies water en veel stroming. Hier zwem je vanaf de boot naar de mooiste snorkelplekken toe. Als de zon op z'n hoogst is is het de beste tijd want je ziet alles tot op de bodem (tot zo'n 8 meter). Watertemperatuur is perfect met 30 graden en zonder duikkleding hou je het gemakkelijk meer dan een uur vol, tenminste, wij dan. Het heeft niet veel zin om hier te proberen te beschrijven hoe mooi het koraal, de anemonen, de murenen en die enorme varieteit aan vissen zijn. We hebben van Esther geleerd dat er gewoon twee soorten vissen zijn: "pretty fish" en "very pretty fish". Verder zijn er natuurlijk de schildpadden, de sting rays, de dolfijnen die op een paar meter van je boot jagen naar vis, kortom, je verveelt je geen moment.

Vissen vanaf de boot gaat goed met een stukje worst of met wat aas van een eerdere vangst. We gebruiken een dunne telescoop-werphengel (een dunne geeft meer "gevoel" voor aanbijten), met een 10 grams lood en 30 cm daaronder de haak. Uitgooien op zo'n 15 cm boven de bodem en blijven kijken en voelen. Bij de eerste schok zachtjes aanslaan en alleen maar ophalen terwijl je wat spanning op de lijn houdt. Ik haal de vis naast de dingy boven water en laat hem er gelijk in zakken zodat het risico van verlies erg klein is. Natuurlijk hebben we weer vergeten een leefnet mee te nemen en dus hebben we van vitrage (ooit meegenomen als extra muggenbescherming) en wat lasdraad een leefnet gemaakt. Tussen een half uur vóór en een half uur na zonsondergang jagen de vissen en heb je grote kans. Wij haalden tot nu toe de mooist gekleurde snappers, jacks en zelfs ook tong naar boven. Een kwart van de vangsten is onder de maat en gaat weer terug. Schoonmaken van de vis doen we het liefst pas vlak voor het eten, door de hoge temperatuur.

Samen met de Akka-crew hebben we een trip gemaakt met een huurauto over het eiland. We hebben een oud, met de machete uitgehakt wandelpad in het regenwoud bezocht waarbij we door een enthousiaste en competente gids werden gewezen op trapdoor-spiders, kolibri-nesten en holenkrabben, die we zelf zeer waarschijnlijk nooit hadden gevonden. Na afloop een Caribe biertje gepakt en heerlijk kreeft gegeten in een restaurantje aan het strand...

We denken er over om over een paar dagen naar Store Bay aan de westkust te verkassen waar we dichterbij Scaborough zijn. Dan kunnen we met de ferry naar Trinidad (voor 50 TT-dollars, pakweg 6 euro) om wat bootspullen in te slaan zonder er naar toe te hoeven zeilen. We hebben namelijk o.a. een nieuwe koelbox nodig. De oude heeft inmiddels een erg slechte isolatiewaarde -ik vermoed dat de schuimlaag nat geworden is- en de compressor heeft er soms ook geen zin meer in. Dat wordt een project voor tijdens het hurrican-seizoen.
We denken nog een week of 2-3 op Tobago te blijven. De volgende halte wordt Grenada.