Canarische Eilanden (2)

Na een maand op anker te hebben geleefd zijn we voor het aanvullen van de watervoorraad en het laten draaien van de wasmachine naar de Marina Rubicon gegaan.
Wat eerst 1 nachtje zou worden, werden er uiteindelijk 5. We hebben het ervan genomen en even genoten van de rust die zo'n haven biedt. Als je in een marina ligt, verandert je boot eigenlijk in een hotel: Water genoeg om uitgebreid te douchen, onbeperkte walstroom voor je was- en afwasmachine, fietsen staan voor je klaar op de steiger. Het is of je nooit ergens anders hebt gewoond. In deze haven lagen ook twee Duitse boten waar we al een beetje mee zijn optrokken: de Akka en de Aphrodite.

Het zuiden van Lanzarote is enorm gericht op toerisme. Aan de aanbouw van grote, luxe hotels en op luxe artikelen gerichte winkels komt nog steeds geen einde. Overigens is er op Lanzarote niet veel wit strand te vinden maar het klimaat is wel bijzonder aangenaam. Het stikt er van de Engelse ouderen met een erg witte huid die volledig gekleed rondlopen.

We hebben het eiland met een huurauto verkend. Lanzarote is voor een groot deel zwart, imponerend zwart en dat komt door de enorme hoeveelheden bazalt.
De huizen zijn zonder uitzondering helemaal wit wat wel een fraai contrast geeft met de omgeving maar van een afstand lijkt een dorp hierdoor net een groot caravanpark.

We zijn naar een aantal "Curiosities" geweest:

Fundacion Manrique
Cesar Manrique (1919-1992) was de lokale kunstenaar/architect die op veel plaatsen op het eiland "scheppend" bezig is geweest. Een van de dingen die hij heeftbereikt is dat de toeristenhuis-vesting nooit tot torenflats heeft geleid. De Fundacion is gehuisvest in zijn oorspronkelijke woning. Doordat deze woning is vormgegeven binnen vijf zgn. Vulcanic Bubbles, is een en ander vrij spectaculair. We hopen dat dat op de foto's goed overkomt.

Cactustuin (Manrique)
Een heel mooi aangelegde tuin met veel niveauverschillen. Geweldige planten varierend van de zeer langzaam groeiende en dus eeuwig piepkleine cactus- varianten tot enorme, 4 meter hoge exemplaren.

Cueva de Los Verdes
Deze grot is een gedeelte van een ondergronds stelsel van grotten en galerijen dat gevormd is door de Corona-vulkaan tussen de 3000 en 4500
jaar geleden. Deze grotten zijn tot stand gekomen door ingesloten lucht tijdens de koeling en stolling van de stromende lava.
We werden toegesproken door een gids die vertelde dat de naam (verde=groen) afkomstig is van de ontdekker. Er is namelijk op heel Lanzarote geen groen te vinden behalve de aangeplante palmen en cactussen natuurlijk.
Vanaf de 17e eeuw werden de grotten door de eerste bewoners gebruikt om zich te verbergen voor slavenhandelaren en Berberpiraten uit Noord-Afrika.
Tegenwoordig worden er niet alleen toeristen rondgeleid maar omdat er een goede akoestiek is (totale afwezigheid van echo door de absorberende lavasteen) worden er ook concerten en muziekfestivals (o.a. New Age) georganiseerd.

Mirador de Rio (Manrique)
Niets meer of minder dan een hoog punt van waaraf je een prachtig uitzicht hebt naar het Noorden, naar Isla Graciosa en Isla Alegranza. Er zijn enkele (qua stijl op Picasso lijkend) kunstwerken van Manrique te zien.

Na het havenverblijf zijn we naar Fuerteventura gevaren. Op het moment dat we dit schrijven liggen we op anker bij Puerto Coralejo. In feite is dit niet meer dan een ongezellige ferry-havenplaats en het waait ook nog behoorlijk hard. We wachten hier op een Nederlandse zeilboot, de Luigi Presto van Luuk en Anneloes die van Madeira af hier naar toe komen.